Niejednokrotnie w swoich notkach kwestionowałem wiadomości, które dochodziły do naszych domów ze środków masowego przekazu. Moja nieufność wzięła się stąd, że niejednokrotnie, czytając teksty dziennikarskie dotyczące mojego zawodu, napotykałem się na kompletne bzdury. Skoro dziennikarze piszą bzdury w mojej dziedzinie, pomyślałem, że robią to samo w każdej innej (oczywiście nie dotyczy raczej to redaktorów pism fachowym, piszących o swoje dziedzinie). Jak ostrożnym należy być w przyjmowaniu informacji z mediów, niech zaświadczy poniższa historia.
Ponad tydzień temu w paryskim metrze zginął młody Hindus. Taki smutny fakt.
Przez kilka dni media, powtarzając prawdopodobnie relacje z drugiej ręki, skonstruowały taki oto obraz wydarzeń. Młody Arab, podróżujący metrem, zachowywał się w sposób agresywny, szczególnie wobec pewnej kobiety. W jej obronie stanął dorosły już Hindus. Doszło do kłótni, która przeniosła się z wagonu na peron, a tam awantura przerodziła się w bijatykę, podczas której Arab zepchnął Hindusa z peronu, wskutek czego tenże zginął. Po tygodniu od zajścia na peronie stacji, gdzie zginął Hindus, grupa obywateli złożyła kwiaty, był też jakiś przedstawiciel władz. Obywatele z podziwem wypowiadali się o ludziach, którzy nie wahają sprzeciwić się chuliganerii, nawet ryzykując własne zdrowie i życie.
Tymczasem następnego dnia obrońca Araba ujawnia treść zapisów wideo z miejsca zdarzenia. I oto widzimy Hindusa, który z grupą kilku kolegów zbliża się do wysiadającego z wagonu Araba, napastuje go, potem przewraca na ziemię. Arab podnosi się i, broniąc się przed kolejnym atakiem, odpycha Hindusa. Ten traci równowagę i wali się na tory, gdzie ginie.
Mamy więc prawie kompletne odwrócenie ról. To nie chuligan Arab morduje bohaterskiego Hindusa, to chuligan Hindus napada na Araba. Piszę prawie, bo to jednak Hindus zginął, a początek historii jest nieznany.
